Werk & dilemma's binnen Fontys Paramedische Hogeschool

Op deze pagina worden de werkzaamheden binnen de vierdejaars stageplek bij de Fontys Paramedische hogeschool uitvoerig beschreven. Verder worden er een aantal dilemma’s en situaties beschreven die een impact hadden op mijn ontwikkeling.

 

Het kiezen van mijn werkzaamheden
In het kiezen en uitvoeren van mijn werkzaamheden kreeg ik tijdens deze stage enorm veel vrijheid en zelfregie. Ik had complete verantwoordelijkheid voor de invulling en resultaten van mijn werk. Ik vond dit erg prettig aangezien dit mijn derde stage was. Op dit punt had ik al erg veel ervaring opgedaan in het opzetten van cursussen/workshops en het coachen van leerlingen, studenten en cliënten. Hieronder worden mijn werkzaamheden toegelicht en geef ik een aantal leerzame dilemma’s die ik daarin heb meegemaakt.

 

Het begeleiden van studenten als coach
Als coach was mijn voornaamste bezigheid het begeleiden van studenten met een extra ondersteuningsbehoefte. Ik begeleidde hen in eventuele problematiek die ze ervaarde binnen de studie of hun privéleven. Waar de coaching gesprekken op gericht zijn kon enorm uiteen lopen. Sommige studenten hadden graag extra hulp met uitstelgedrag en werkstress terwijl anderen het wilden hebben over hun heimwee gevoelens. Of studenten bij mij terechtkwamen hing grotendeels af van de ernst. Er was binnen FPH namelijk ook een decaan voor studie gerelateerde problematiek en een studentpsycholoog voor mentale zaken. De studenten die onder mij vielen, waren vaak diegene wiens problematiek niet zodanig ernstig is.

 

Binnen FPH begeleide ik zes studenten. Ik zag deze studenten minstens één keer per week om naar hun beoogde doel toe te werken. Samen met de student verkende ik de achtergrond van de problematiek en stelde ik een plan van aanpak op. De student ging dan zelf aan de slag om de problematiek op te lossen. Ik nam hierbij een ondersteunende rol aan. De student kon er met mij over praten en kreeg van mij alle middelen die hem konden helpen. Als ik merkte dat de student meer ondersteuning nodig had, dan verwees ik hem door naar de decaan of studentpsycholoog.

 

Een dilemma dat ik hierin heb gehad was de begeleiding van Janneke. Bij Janneke was de begeleiding gericht op haar gevoelens van stress, paniek en heimwee. Janneke haar familie en vrienden woonden allemaal nog in Groningen. Hierdoor kon ze hen voor lange stukken tijd niet zien waardoor ze heimwee gevoelens had. Daarnaast was Janneke ook een enorm strevend student die erg veel aan haar eigen kunnen twijfelde. Hierdoor bestede ze maar liefst 6 uur per dag aan zelfstudie bovenop het lesprogramma van 38 uur per week. Het was duidelijk dat Janneke overwerkt raakte en misschien zelfs in de buurt van een depressie kwam. Op dat punt had ik Janneke al heel veel gecoacht maar ik moest onder ogen komen dat ik haar niet kon helpen. Dit vond ik heel moeilijk omdat ik mij verantwoordelijk voelde voor haar. Toch wist ik dat dit moest gebeuren. Als opkomend professional was het mijn verantwoordelijkheid om Janneke haar welzijn voorop te zetten. Ik heb met een zwaar gevoel doorverwezen naar de studentpsycholoog zodat ze passende hulp kreeg.

 

Naast begeleiding door middel van coaching gesprekken heb ik een groot gedeelte van mijn tijd geïnvesteerd in de voorbereiding. Na elk coaching gesprek stelde ik een samenvatting op van wat we hadden besproken. Aan de hand van deze samenvatting bedacht ik wat er vanuit mijn eind geregeld moest worden voor het volgende gesprek. Daarnaast stelde ik ook een topic lijst voor het volgende gesprek op zodat ik wist waar we mee bezig waren en wat er besproken moest worden. Om te zorgen dat ik de student goed van dienst kon zijn, spendeerde ik elke week een aantal uur aan het ontwikkelen en inventariseren van nieuwe hulpmiddelen. Dit konden specifieke hulpmiddelen voor de situatie van de student zijn maar ook coaching technieken voor mijzelf.

 

Het begeleiden van studenten als studiebegeleider
Als studiebegeleider was mijn voornaamste bezigheid het begeleiden van studenten in het verloop van hun studie. Ik begeleidde hen in het eigen maken van vaardigheden die hun studievoortgang bevorderden. Zo hielp ik studenten met hun planning, sollicitatievaardigheden, persoonlijke ontwikkeling en leerstijlen wanneer ze aangaven daar extra ondersteuning in te kunnen gebruiken. Studenten kwamen meestal bij mij terecht via hun PL-coach of door een van mijn cursussen te hebben bijgewoond.

 

In meeste gevallen kon ik de studenten die bij mij kwamen goed van dienst zijn. Als het materiaal al terugkwam in een van de cursussen, dan maakte ik daar gebruik van en ging ik er wat dieper op in. Als het materiaal nog niet was uitgewerkt, kon het alsnog zijn dat ik er kennis van had vanuit eerdere stages of mijn eigen studie. Als ik er nog niets vanaf wist, dan moest ik zelf op onderzoek uit. In alle gevallen verzamelde ik materiaal dat de student kon helpen zodat ik dat in het tweede gesprek kon inzetten.

 

Een situatie die mij als studiebegeleider heel erg is bijgebleven, is de begeleiding van Teddy. Zij was een derdejaars student die een flinke achterstand had opgelopen. Teddy wilde de tweede helft van dit jaar stage gaan lopen in het buitenland. Om hiervoor te kwalificeren moest Teddy vier van de vijf aankomende toetsen halen. Dit was een zeer ambitieus doel aangezien Teddy heel veel lessen gemist had en het merendeel van de lesstof nog compleet nieuw voor haar was. Teddy was naar mij doorverwezen door haar PL-coach om haar te helpen effectiever te studeren. Dit was zeker iets waarbij ik haar kon helpen maar was niet de enige reden waarom de PL-coach om mijn hulp had gevraagd. Teddy was namelijk heel vastberaden om die stage te gaan lopen en stelde daartoe compleet onrealistische doelen. De PL-coach wilde doorgronden waarom Teddy hier zo onredelijk en fanatiek in was maar kon dit niet vanwege Teddy haar kwade reacties. Het was mijn taak om discreet vast te stellen wat achter Teddy’s vastberadenheid zat en om haar tegelijkertijd zoveel mogelijk te helpen met haar studeren.

 

Dit was voor mij een erg moeilijke situatie omdat de belangen van PL-coach en student niet op één lijn lagen. Ik wilde niet focussen op Teddy’s vastberadenheid voor de stage omdat ik dan minder tijd zou hebben om haar studievaardigheden te leren. Tegelijkertijd zag ik dat haar doelen niet haalbaar waren en dat het goed was om haar voor te bereiden op eventuele teleurstelling. Uiteindelijk heb ik deze twee zaken in tweeën gesplitst. Elke week zat ik eerst een uur met Teddy om over de stage te praten en waarom dat zo belangrijk voor haar was. Daarna hadden we het een uur lang over leermethodes en dergelijken.

 

Het verzorgen en geven van de cursussen
Binnen Fontys Paramedische Hogeschool werden meerdere cursussen aangeboden voor de studenten. Zo waren er de cursussen ‘Leren Leren’, ‘Plannen’ en ‘solliciteren’. Deze cursussen waren beschikbaar voor alle studenten die daarvoor interesse hadden.

 

De cursus ‘Leren Leren’ was gericht op de wijze waarop de deelnemers leerden en studeerden. Tijdens deze cursus werd ingegaan op leerstijlen, Studeertrucjes en het te behandelen studiemateriaal. Deze cursus was erg interactief doordat de studenten hun eigen ervaringen deelden. De cursus werd 7 weken lang aan drie eerstejaars klassen gegeven. Elke klas had één bijeenkomst per week van 100 minuten. De cursus werd voornamelijk door een collega verzorgd. Ik was regelmatig aanwezig ter ondersteuning en om het materiaal over de leerstijlen te behandelen.

 

De cursus ‘Plannen’ was gericht op het maken van een studieplanning. Tijdens de cursus werd ingegaan op uitstelgedrag, discipline, tijdsindeling en prioriteiten stellen. Door het geheel werd er gewerkt aan het maken van een korte- en lange termijn planning. De cursus werd 5 weken lang aan drie eerstejaars klassen gegeven. Elke klas had één bijeenkomst per week van 100 minuten. Deze cursus heb ik op vrijwel alle vlakken aangepast zodat het interactiever zou zijn. Daarnaast heb ik de tips vervangen met technieken zodat de studenten deze in de praktijk ook echt konden inzetten.

 

Iets waar ik heel erg tegenaan liep in het geven van de cursus ‘plannen’, was het aanpakken van de studenten hun discipline en uitstelgedrag. Ik had de eerste bijeenkomst hierop gericht aangezien heel veel studenten aangaven dat ze problemen hadden om uitstelgedrag te vermijden. Mijn hoop was dat het geven van tips en tools genoeg zou zijn om hen hierin te helpen. Aan het einde van de eerste bijeenkomst waren alle studenten erg positief over de tips en tools. Ik was blij om dit te horen en gaf voor de volgende bijeenkomst een tweetal kleine opdrachten mee als huiswerk.

 

Tot mijn verrassing ontdekte ik tijdens de tweede bijeenkomst dat vrijwel niemand het huiswerk gemaakt had. Iedereen had het uitgesteld tot het laatste moment en toen maar verzuimt. Op dat moment wist ik niet hoe te reageren. Ik had een plan voor de bijeenkomst maar die kon zo moeilijk doorgaan. Ik dacht voor een moment na en besloot toen dat hier consequenties aan vast moesten zitten. Ik besloot om iedereen weg te sturen die zijn huiswerk niet gedaan had. De eerstvolgende bijeenkomst heb ik het uitgebreid gehad over wat er was gebeurt en wat de studenten daaraan gingen doen. Uiteindelijk is het mij niet gelukt om uitstelgedrag te voorkomen. De stagiair die na mij kwam heb ik het advies gegeven om daar extra op te focussen.

 

De cursus ‘Solliciteren’ was gericht op de sollicitatievaardigheden van de studenten. Tijdens de cursus werd ingegaan op het cv, de sollicitatiebrief en het sollicitatiegesprek. Aan het eind van de cursus hadden alle deelnemers een cv en motivatiebrief. Deze cursus werd 3 weken lang aan drie tweedejaars klassen gegeven. Elke klas heeft één bijeenkomst per week van 100 minuten. Deze cursus heb ik geheel van de grond opgebouwd.

 

Ter voorbereiding van elke cursus werden er groepen gemaakt, studenten uitgenodigd, datums en tijden geselecteerd, ruimtes gereserveerd en opdrachten geprint. Aan het einde van elke cursus werd er een evaluatie afgenomen. Aan de hand van deze evaluatie en mijn eigen waarnemingen werd de cursus verbetert voor de volgende keer. Dit was ook een goede leerkans voor mij omdat ik kon leren over mijn manier van lesgeven en hoe deze was bevallen.